Nemendur, sem hafa rétt á að velja norsku eða sænsku, þurfa að búa yfir undirstöðukunnáttu í málunum.
Undirstöðukunnátta, sem nemandi þarf að hafa til að geta stundað nám í norsku eða sænsku, er að skilja allvel talaða norsku/ sænsku, geta lesið og skilið einfalda norska/sænska texta miðað við sinn aldurshóp og geta gert sig skiljanlegan á töluðu norsku/sænsku máli. Þessi lágmarkskunnátta er nauðsynleg til þess að nemendur geti nýtt sér það norskunám/sænskunám sem í boði er.

Grunnþekking í norsku, sænsku eða pólsku er nauðsynleg

Samkvæmt Aðalnámskrá grunnskóla er krafist undirstöðukunnáttu af nemendum í Tungumálaveri. Nemendur, sem hafa rétt á að velja norsku eða sænsku, þurfa sem sagt að búa yfir undirstöðukunnáttu í málunum. 

Verkefnastjóri hvers tungumáls metur hvort nýnemar hafi nauðsynlega forþekkingu til að stunda nám við Tungumálaver. Við leggjum áherslu á að ekki er boðið upp á byrjendakennslu í tungumálunum og að öll kennsla fari fram á markmálunum. Tenging við löndin nægir því miður ekki til náms hjá okkur í þessum tungumálagreinum og þurfa nemendur sem ekki uppfylla lágmarkskröfur að taka dönsku í sínum skóla.  

Pólska

Pólska er kennt sem móðurmál og miðað  við pólska námsskrá fyrir nemendur sem læra pólsku erlendis, er nauðsynleg lágmarkskunnátta að nemendur geta talað pólska og hafa nægan orðaforða til að taka þátt í kennslu.

Norska og sænska

Til að meta hvort nemendur hafi nauðsynlega grunnþekkingu á tungumálinu taka verkefnisstjórar í norsku/sænsku viðtöl við nýja nemendur og gefa þeim um leið verkefni til að leysa. Hæfni er metin út frá 1. stigi í flokkunum Hlustun, Lesskilningur, Samskipti og Frásögn í námskrá